Film na naszym kanale YouTube znajduje się tu: LINK
Mit #1: Nauka o Trójcy jest tylko dla ekspertów od teologii.
Nauka o Trójcy Świętej jest dla każdego, kto został zbawiony przez Jezusa.
Albo, mówiąc nieco bardziej szczegółowo, jest dla każdego, kto został pociągnięty do Ojca przez wiarę w Syna w mocy Ducha Świętego (zob. 2 Kor 13:14).
Albo, mówiąc jeszcze raz, jest to dla każdego, kto został adoptowany przez Ojca, który posłał Syna, aby nas odkupić, i posłał Ducha Świętego, który nas adoptował, do naszych serc, abyśmy wołali do Boga: „Abba, Ojcze” (zob. Ga 4,4-6).
Albo, mówiąc inaczej, jest to dla każdego, kto jest w łączności z innymi wierzącymi poprzez nasz wspólny dostęp do Ojca w Chrystusie przez Ducha (zob. Ef 2,18).
Albo, mówiąc dokładniej, jest dla każdego, kto chce zrozumieć, jak działa to głębokie zbawienie i co Ewangelia ujawnia o Bogu, który za nim stoi. Dzieje się tak dlatego, że nauka o Trójcy Świętej jest jedynym spojrzeniem na Boga, które nadaje sens chrześcijańskiemu zbawieniu. To jeden z powodów, dla których Kościół chrzci w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego (zob. Mt 28,19)
Oczywiście są eksperci w dziedzinie doktryny Trójcy Świętej, którzy precyzyjnie i dogłębnie ją rozważają i studiują w sposób akademicki. Ale każdy temat może być z jednej strony zrozumiały, a z drugiej strony dogłębnie zbadany: są eksperci od wszystkiego, a ich wiedza nie oznacza, że to, co zbadali, staje się ich wyłączną własnością. Trójca Święta jest zbyt ważna, aby pozostawić ją ekspertom teologicznym.
Mit nr 2: Trójcy nie ma jej w Biblii to wczesny Kościół ją wymyślił.
Mit ten opiera się prawdopodobnie na spostrzeżeniu, że słowa kluczowe, których tradycyjnie używamy, mówiąc o Trójcy, nie są słowami biblijnymi: Trójca, na przykład, ale także osoba, natura, relacja i tak dalej. Ale wszystkie te słowa to tylko etykiety – mające na celu pomoc w zwięzłości – które przypisujemy do rzeczy, które widzimy w Piśmie Świętym. Wielka historia jedynego prawdziwego Boga, który wypełnia swoje obietnice, będąc z nami w posłaniu przez Ojca swojego Syna i Ducha, jest rozległą, dwu-testamentową rzeczywistością, w której Bóg daje się poznać w akcie odkupienia. Zamiast opowiadać całą tę historię za każdym razem, kiedy zastanawiamy się nad tożsamością Boga Ewangelii, chrześcijanie od czasów pierwszych ojców kościoła zwykli używać krótszych, przenośnych słów. Kiedy jednak ojcowie kościoła zaczęli stosować ten schemat, nigdy nie chcieli przypisywać sobie kreatywności. W soborze za soborem, komentarzu za komentarzem, katechizmie za katechizmem uparcie twierdzili, że mówią to, co mówi Pismo Święte.
Niektórzy współcześni chrześcijanie mają swoistą fobię przed podążaniem tropem patrystycznym, woląc używać wyłącznie słów biblijnych dla określenia prawd biblijnych. W nieunikniony sposób będą musieli rozwiązać te same problemy, które rozwiązywał wczesny Kościół (znalezienie w swoich szeregach heretyków używających słów biblijnych o innym znaczeniu, ustalenie, jak przekazać wiarę następnym pokoleniom itd.), dwa tysiące lat po fakcie i z własnymi współczesnymi idiosynkrazjami przemyconymi bezwiednie.
Inni współcześni chrześcijanie są nadgorliwi w oddawaniu się tradycji i chętnie przypisują ojcom kościoła wymyślenie doktryny, której nie ma w Biblii. Sami ojcowie kościoła odpowiadają im: „nie, dziękuję”. Nigdy nie zamierzali, abyśmy wierzyli w Trójcę na podstawie ich własnego świadectwa; cały swój wysiłek poświęcili na wykazanie, że Bóg objawił swoją trójjedność w Piśmie Świętym.
Mit #3: Wiara w Trójcę nie ma znaczenia dla życia duchowego.
Ponieważ trójjedność Boga jest połączona z Ewangelią, jest ona podstawą życia duchowego każdego wierzącego. Im bardziej rozumiesz głęboką strukturę duchowej rzeczywistości, której doświadczasz w Chrystusie i Duchu Świętym, tym bardziej rozumiesz i doświadczasz głębokich spraw Boga dla nas.
Jeśli myślisz, że Trójca Święta nie ma znaczenia dla twojego życia duchowego jako chrześcijanina, to prawdopodobnie dajesz się zwieść pewnemu rodzajowi doświadczalnej iluzji optycznej. Chodzi mi o to, że możesz uwierzyć w Chrystusa, zostać zbawiony i obcować z Bogiem w Duchu Świętym przez jakiś czas, zanim zaczniesz myśleć o Trójcy Świętej.
Ponieważ wszystko układało się po twojej myśli jako chrześcijanina, zanim zacząłeś myśleć o Trójcy Świętej, możesz pomyśleć, że Trójca Święta jest jakąś niepotrzebną doktryną, która powinna być schowana gdzieś w twoim umyśle jako prawdziwa, ale nie ma wpływu na twoje życie. W rzeczywistości jednak powodem, dla którego wszystko było w porządku, jest to, że przez cały czas byłeś zanurzony w rzeczywistości Syna i Ducha, którzy aktywnie i dynamicznie wprowadzali cię w miłość Ojca. Rozpoznanie tej podstawowej rzeczywistości powinno być dla ciebie zaproszeniem do pogłębienia tego, czego już zacząłeś doświadczać w życiu chrześcijańskim.
Jest jeden sposób, w jaki można nazwać Trójcę Świętą nieistotną dla duchowego życia wierzących. Można ją nazwać nieistotną w tym sensie, że jest całkowicie niezależna od wierzących: jest prawdziwa, czy to doceniasz, czy nie.
Bóg byłby Ojcem, Synem i Duchem Świętym, nawet gdyby Ojciec nigdy nie posłał Syna i Ducha Świętego, albo gdyby Ojciec, Syn i Duch Święty nigdy nie stworzyli niczego lub nikogo, kto mógłby otrzymać ich błogosławieństwo lub w nich uwierzyć. Jednak niezależność Boga od wszystkiego, co nie jest Bogiem, okazuje się dla nas ważną rzeczą do rozpoznania. Innymi słowy, bardzo ważne jest, abyś wiedział, że Bóg byłby Bogiem bez ciebie.
Mit #4: Wiara w Trójcę jest nielogiczna
Czasami używamy skrótu do nauki o Trójcy Świętej i mówimy, że „nasz Bóg jest trzy w jednym” lub „trzy i jeden”. Brzmi to jak sprzeczność. Ale jeśli wstawisz odpowiednie rzeczowniki, sprzeczność zniknie: Bóg jest trzema osobami w jednym bycie.
To może być tajemnica, ale nie musi być sprzecznością. Problem z krótkim wyrażeniem „trzy w jednym” polega na tym, że może ono sugerować „trzech Bogów w jednym Bogu”, „trzy osoby w jednej osobie” lub „trzy istoty w jednym bycie”. To krótkie zdanie bierze cały zakres biblijnego przesłania (że jest jeden Bóg i że ten Bóg istnieje jako Ojciec, Syn i Duch Święty) i, pomijając wszystkie rzeczowniki, kompresuje go do formy, która brzmi jak algebra, i to zła algebra. Kiedy Bóg objawia się jako Ojciec, Syn i Duch Święty, nie prosi o poświęcenie umysłu. Prosi natomiast o pokorne nauczanie, czyli o to samo, czego potrzebujemy, aby przyjąć wszystko, co Bóg nam objawia.
Mit #5: Analogie (podobieństwa) dotyczące Trójcy Świętej – mają duże znaczenie i pomogą nam ją głębiej zrozumieć.
Do czego podobny jest Bóg w Trójcy? Trójlistna koniczyna? Woda w stanie płynnym, lodowym i parowym? Słońce promieniujące wiązkami światła i falami ciepła? Skorupkę, żółtko i białko jajka? Umysł pamiętający siebie, znający siebie i kochający siebie? Trzyosobowa komisja z jednym porządkiem obrad? Osoba, która ma trzy prace?
Nie!
Bóg w Trójcy Świętej nie jest w ogóle podobny do żadnej z tych rzeczy. Niektóre z tych analogii są wręcz fałszywe i nigdy nie powinny być używane; inne są nieco pomocne w abstrakcyjnym myśleniu o pewnych wyizolowanych elementach nauki o Trójcy Świętej. Żadna z nich nie jest ważna i żadna nie przeniesie cię na wyższy poziom zrozumienia tego, do czego zmierza Biblia w swoim objawieniu Trójcy Świętej. Pomysł, że znalezienie dobrej analogii dla Trójcy Świętej ma duże znaczenie, jest zazwyczaj znakiem, że opanowaliśmy tę doktrynę w złym kierunku.
Można rozpocząć poszukiwania odpowiedzi na pytania, których nigdy nie warto było stawiać. Jeśli utrzymasz swoje oczekiwania na bardzo, bardzo, bardzo niskim poziomie, niektóre analogie do Trójcy mogą być warte rozważenia.
Znamienne jest jednak to, że Bóg przekazał prawdę o Ojcu, Synu i Duchu Świętym, nie umieszczając w Biblii ani jednej analogii do Trójcy.
A co jeśli Bóg właściwie już objawił nam to, co powinniśmy wiedzieć o tym, jak wygląda wieczne życie Boga, i zrobił to bez wspominania o skałach czy górach lodowych?
Co jeśli najlepszym sposobem zrozumienia wiecznej wspólnoty Ojca, Syna i Ducha jest zrozumienie, że Ojciec posłał Syna i Ducha?
Co jeśli wieczny Bóg jest jak Ojciec posyłający Syna i Ducha w pełni czasu, ponieważ od wieczności Bóg jest Ojcem, wiecznie zrodzonym Synem i wiecznie działającym Duchem? Oznaczałoby to, że kiedy opowiadamy historię ewangelii, już opisujemy charakter Boga. Oznaczałoby to, że Trójca Święta i Ewangelia należą do siebie jako podstawa naszej wiary i jako początek naszego zrozumienia.
Tekst przetłumaczony z platformy https://www.crossway.org/
