25 lutego 2023. Dzisiejsza akcja ewangelizacyjna odbyła się na Rynku Głównym w Krakowie.
Pogoda była bardzo ciekawa. Przez chwilę świeciło piękne słońce i robiło się całkiem ciepło i przyjemnie. Po chwili przychodziły chmury i robiło się zimno. Na chwilę znowu wychodziło słońce, po kilku minutach padał deszcz, a czasem nawet deszcz ze śniegiem. I tak w kółko. Z jednej strony utrudniało to ewangelizację, ale z drugiej strony cieszyliśmy się, ponieważ były okienka pogodowe i momenty, kiedy mogliśmy wyjść do ludzi, rozdawać traktaty i próbować rozmawiać.
Podczas dzisiejszej akcji skupiliśmy się głównie na rozdawaniu traktatów ewangelizacyjnych. Rozdawaliśmy je w kilku miejscach, głównie na ulicy Grodzkiej i Floriańskiej, bo tam przechodziło stosunkowo dużo osób.
Dodatkowo dwukrotnie udało nam się porozmawiać.
Pierwsza rozmowa rozpoczęła się od tego, że podszedł do nas chłopak, który na co dzień pracuje jako przewodnik turystyczny (wozi ludzi meleksem po najważniejszych punktach turystycznych Krakowa). Podszedł, aby zapytać co robimy. Zaczęliśmy rozmawiać na temat Ewangelii. Na początku powiedział, że nie wierzy w Boga, ale wierzy, że jest jakaś moc. Później przeszliśmy przez Ewangelię – mówiliśmy o świętości Boga, grzeszności człowieka, karze za grzechy i ratunku w Jezusie. Uznał, że śmierć Jezusa na krzyżu to bajka, a religie są wymyślone przez ludzi, aby żyło się lepiej.
Podczas dalszej dyskusji, powołując się na ewolucję, chciał nam udowodnić, że nie myślimy logicznie. Gdy jednak poruszyliśmy temat powstania wszechświata, to nie potrafił odpowiedzieć skąd się wzięło wszystko co nas otacza. Nie podał żadnych argumentów na swoją teorię, a jednocześnie cały czas uważał, że jesteśmy zamknięci w swoim myśleniu. Na końcu, gdy zapytaliśmy się, czy wierzy w życie po śmierci, odpowiedział, że wierzy w reinkarnację. Po krótkiej wymianie zdań łatwo było zauważyć, że nie miał tego za bardzo przemyślanego ani poukładanego. Ostatecznie nasz rozmówca musiał wrócić do pracy, więc miło się pożegnaliśmy. Co ciekawe nie chciał rozmawiać z naszą dwójką – wprost powiedział, że dwóch na jednego nie ma szans w dyskusji i że chce rozmawiać tylko z jedną osobą. Oczywiście nie było to dla nas problemem, ale zdarzyło się nam to pierwszy raz, dlatego o tym wspominamy.
Módlcie się, aby ten chłopak (niestety nie zapytaliśmy o imię) zaczął głębiej zastanawiać się nad życiem i teoriami, które słyszy, oraz aby Bóg otworzył mu serce na Ewangelię.
Druga rozmowa była króciutka. Zobaczyliśmy 2 dziewczyny z organizacji Świadków Jehowy, które stały pod dworcem autobusowym w Krakowie z ukraińskim książeczkami. To co na pierwszy rzut oka było zaskakujące – były to dosyć młode dziewczyny, myślę, że ok. 20-25 lat.
Powiedzieliśmy wprost, że jesteśmy osobami wierzącymi i rozdajemy traktaty (oczywiście – zgodnie z ich zasadą – nie wzięły ich od nas). Zadaliśmy pytanie: “Jak dostać się do raju, jeśli zostało nam 30 dni życia”. Potem zadaliśmy to samo pytanie, ale skróciliśmy czas do 1 dnia. Odpowiedź nie była zaskakująca – trzeba się starać być dobrą osobą. Na nasze stwierdzenie, że w takim przypadku nikt nie pójdzie do raju, bo nikt nie spełnił Bożych standardów, nie miały już dobrej odpowiedzi.
Co ciekawe, w środku rozmowy jedna z tych dziewczyn powiedziała, że właśnie minął czas ich dzisiejszego dyżuru i że muszą już iść. Rozstaliśmy się zatem bez żadnej konkluzji. Prosimy o modlitwę za te dziewczyny, aby zobaczyły zapętlające się błędy ich rozumienia zbawienia i przyszły do prawdziwego Boga.
Prosimy również o modlitwę za wszystkie osoby, które wzięły od nas traktaty – aby sięgnęły do Pisma Świętego, pokutowały ze swoich grzechów, aby Pan otworzył ich serca. Módlcie się też za nas, aby Bóg dodawał nam mądrości w rozmowach, odwagi w podchodzeniu do ludzi i wytrwałości mimo różnych niesprzyjających warunków.
