W jaki sposób otrzymywano zbawienie w Starym Testamencie? Tekst jest transkrypcją filmu: Jak święci w Starym Testamencie otrzymywali zbawienie?
Wierzący ze Starego Testamentu zostali zbawieni z łaski przez wiarę, to znaczy przez łaskę Boga, któremu ufali zgodnie z Jego obietnicami. W szerszym spojrzeniu, tak naprawdę nie ma różnicy w jaki sposób zbawieni są święci ze Starego Testamentu, a święci z Nowego Testamentu. Posłuszeństwo wiary wymagane przez Przymierze Mojżeszowe nakazuje, aby ludzie oddawali cześć w Przybytku, a potem w Świątyni; nakazuje również aby uczestniczyli w ofiarach Dnia Przebłagania, aby byli uczestnikami Paschy. I nawet jeśli bardzo niewielu z tych ludzi widziało, jak niektóre z tych ofiar wskazywały na ostateczną ofiarę, to uwierzyli Bogu na słowo, tak jak podczas pierwszej Paschy.
Jeśli Izraelici pokropili drzwi swojego domu krwią na bocznych słupach i na nadprożu, to Anioł Śmierci ominął ich i oszczędził. Stało się tak, ponieważ zaufali Bogu na słowo. Uwierzyli Mu, wykazali wiarę i dzięki Bożej łasce, gniew Pana został odłożony na bok. A zatem przez Boży, łaskawy plan, który został otrzymany przez wiarę jednostki i poszczególnych rodzin Izraela, zostali oszczędzeni.
Powtarzanie celebrowania tego wydarzenia tworzy trajektorię, która wskazuje na ostatecznego Baranka Paschalnego, co sprawia że Paweł pisząc list do Koryntian, mówi: „Chrystus, nasza Pascha, został złożony za nas.” (1Kor 5:7) A więc, ufali Bogu i Jego obietnicom, to przez Boży układ uporano się z grzechami, nawet jeśli nie widzieli całego łuku tak wyraźnie jak my go widzimy, patrząc wstecz.
Nie napisano jeszcze listu do Hebrajczyków, który łączył tak wiele z tych rzeczy; list do Rzymian również nie był napisany, a jednak fragmenty pojawiały się i oczekiwano, że Izraelici uwierzą Bogu na słowo i zaufają Mu, że wybaczy ich grzechy, zgodnie z całą Jego litością i że ta ofiara jest symbolem ostatecznej ofiary, która miała dopiero nadejść.
W tym sensie, wierzący Starego Testamentu są zbawieni z łaski przez wiarę, ale widzimy o wiele wyraźniej, jak to działa w wielkim, odkupieńczym planie Boga, który ostatecznie skupia się na Chrystusie.
