Życie i śmierć, choroba i cierpienie nie są ostatecznie w rękach szatana czy naszych, ale w rękach współczującego i miłosiernego Boga. Tekst jest transkrypcją filmu, który możesz obejrzeć tutaj. Cała seria dostępna jest tutaj: Opatrzność Boża – John Piper.
Ostatnim razem skupiliśmy się na opatrzności Bożej w przyrodzie, a w szczególności w świecie, który nas otacza. Pozwólcie, że nieco bardziej szczegółowo zajmę się trudnym tematem choroby, życia, śmierci, kalectwa i zapytam, jak odnosi się do nich Boża opatrzność?
Teraz pozwólcie mi przyznać i potwierdzić rzeczywistość szatana na tym świecie, jako prawdziwie działającego, prawdziwego sprawcę bólu i zła, jest on mordercą, jest kłamcą.
Objawienie 2:10: „Nic się nie bój tego, co masz cierpieć. Oto diabeł wtrąci niektórych z was” (chrześcijan) „do więzienia, abyście byli doświadczeni, i będziecie znosić ucisk przez dziesięć dni. Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę życia”.
Wydaje się więc, że szatan nie tylko może wtrącić chrześcijan do więzienia, ale może też tak zaaranżować sprawy, że oni umrą, a my powinniśmy być wierni aż do śmierci. Nie mam więc zamiaru pomniejszać znaczenia nadrzędnej opatrzności Bożej i naszego doświadczenia, że szatan tutaj robi swoje. Jednakże, szatan nie ma absolutnej, ostatecznej ani decydującej kontroli w żadnej z rzeczy, które robi.
Księga Powtórzonego Prawa 32:39, Bóg mówi: „Spójrzcie teraz, że to ja, tylko ja jestem, a nie ma innych bogów oprócz mnie. Ja zabijam i ożywiam, ja ranię i ja leczę, i nikt nie wyrwie z mojej ręki” lub 1 Samuela 2:6: „PAN zabija i ożywia, wprowadza do grobu i wyprowadza”.
Najbardziej oczywistym przykładem jest Jezus, syn Boży, przychodzi na świat i jest władcą nad wszystkimi chorobami i nad śmiercią. On uzdrawia wszystkie choroby ludzi, którzy przychodzą do Niego, On wskrzesza ludzi z martwych. Na przykład Mateusza 4 werset 23: „I obchodził Jezus całą Galileę (…) uzdrawiając wszystkie choroby i wszelkie dolegliwości wśród ludzi” albo Łukasza 7:14: „Młodzieńcze, mówię ci, wstań!”, a umarły się budzi, następnie Marka 5:41: „Talitha kumi!” – mała dziewczynka powstaje z martwych i z Księgi Objawienia 1:17-18: „Ja jestem pierwszy i ostatni; I żyjący, a byłem umarły. A oto żyję na wieki wieków i mam klucze piekła i śmierci”.
Uzdrawia wszystkie choroby, wskrzesza umarłych, innymi słowy, ostateczną, decydującą kontrolę nad chorobą i śmiercią ma Jezus, a nie szatan, chociaż szatan może wywoływać choroby. Dzieje Apostolskie 10:38: „… Jezusa z Nazaretu, który chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkich opanowanych przez diabła, bo Bóg był z nim.”
Niemniej jednak, jeśli chodzi o chorobę, kalectwo, czy sposób w jaki rodzą się dzieci, to nie szatan ma ostatnie słowo. Księga Wyjścia rozdział 4 werset 11: „PAN mu odpowiedział: Któż uczynił usta człowieka? Albo kto czyni niemego lub głuchego, widzącego lub ślepego? Czyż nie ja, PAN?”.
Jana 9:2-3: „Mistrzu, kto zgrzeszył, on czy jego rodzice, że się urodził ślepy?” – takie jest ich założenie, ktoś zgrzeszył, to jest jego wina, albo wina jego rodziców – ktoś tu musi być winny, a „Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice, ale stało się tak, żeby się na nim objawiły dzieła Boga”. Bóg tu działa, ma w tym swój plan.
Przyjrzyjmy się na koniec Hiobowi. Prawie każdy myśli o Hiobie, kiedy myśli o chorobie lub śmierci. Znasz tę historię, był on dobrym człowiekiem, lepszym niż ktokolwiek na ziemi. Szatan rzuca Bogu wyzwanie w odniesieniu do Hioba, prawda? I mówi: „wyciągnij tylko swoją rękę”, to jest rozdział 1 werset 11: „Ale wyciągnij tylko swoją rękę i dotknij wszystkiego, co ma, a na pewno będzie ci w twarz złorzeczył.” To mówi szatan do Boga, a Bóg mówi: „Oto wszystko, co ma, jest w twojej mocy, tylko na niego nie wyciągaj ręki.” Tak więc, możesz zajść tak daleko szatanie, ale nie dalej. Bóg jest suwerenny nad szatanem. Tak więc, bez dotykania skóry Hioba, oto co się dzieje, Sabejczycy zabijają służbę i kradną wszystkie woły i osły, uderza piorun i zabija wszystkie jego owce i pasterzy, a co najgorsze, wielki wiatr uderza w dom – to musiało być jak tornado – uderza w dom, gdzie wszystkie jego dzieci imprezują i każde z nich umiera, a wieść o tym przychodzi do Hioba i oto co się dzieje: „Wtedy Hiob wstał”, to jest rozdział 1 wersety 20-21: „Wtedy Hiob wstał, rozdarł swój płaszcz, ogolił swoją głowę, potem upadł na ziemię i oddał pokłon; I powiedział: Nagi wyszedłem z łona swojej matki i nagi tam powrócę. PAN dał, PAN też wziął, niech imię PANA będzie błogosławione”. Oddał cześć, uznał, że Pan to uczynił, mimo że szatan dostał na to pozwolenie. Czy on się mylił? Niektórzy mówią: „Hiob nie miał racji, mówiąc to”, a następny werset mówi: „W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył ani nie oskarżał Boga o nic niewłaściwego”. To nie było złe, to nie był grzech, że mówił w ten sposób i mówił, że Bóg to uczynił, kłaniam się przed Nim i czcił swojego Boga. Więc szatan znowu wyzywa Boga, skóra za skórę, pozwól mi dotknąć jego skóry, a będzie cię przeklinał. Rozdział 2, wiersze 6-7: „Wtedy PAN powiedział do szatana: Oto jest w twojej ręce, ale jego życie zachowaj. Wyszedł więc szatan sprzed oblicza PANA” – posłuchaj tego – „i dotknął Hioba bolesnymi wrzodami, od stóp aż po czubek głowy”. Tekst mówi, że szatan to zrobił, że szatan naprawdę to uczynił. Bóg ma kontrolę, możesz posunąć się tak daleko, nie dalej. Oto co mówi Hiob, kiedy jego żona mówi, że powinien po prostu przekląć Boga i umrzeć, rozdział 2 werset 10: „Czy tylko dobro będziemy przyjmować od Boga, a zła przyjmować nie będziemy?” Hiobie, tekst mówi, że zrobił to szatan, a ty mówisz, że powinniśmy się uniżyć i być gotowi na przyjęcie zarówno dobra, jak i zła z ręki Boga? Hiobie, to jest błędne, a następny werset mówi: „W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył swymi ustami”. A powodem, dla którego wiemy, że nie odczytujemy błędnie tych wersetów, które mówią, że Hiob miał rację mówiąc w ten sposób, jest to, że koniec księgi, rozdział 42 werset 11 brzmi następująco, tak mówi natchniony pisarz: „Wtedy zeszli się do niego wszyscy jego bracia, wszystkie jego siostry i wszyscy dawni znajomi (…) pocieszali go z powodu wszystkich nieszczęść, które PAN sprowadził na niego”. To jest podsumowanie Księgi Hioba, a Jakub w Nowym Testamencie pisze o tym w ten sposób, to jest Jakuba 5:11: „Słyszeliście o cierpliwości Hioba i widzieliście koniec przygotowany przez Pana, że Pan jest pełen litości i miłosierdzia”.
Tak więc… tak, Bóg jest odpowiedzialny za wszystkie dolegliwości, wszystkie choroby, całe życie, całą śmierć, każdą niemoc. Jego opatrzność jest tak wszechogarniająca i kiedy Mu zaufasz, przez Jezusa Chrystusa, Jego miłosierdzie, Jego mądrość, Jego moc, odkryjesz, że jest miłosierna i współczująca.
—
Więcej transkrypcji z filmów Johna Pipera możesz znaleźć tutaj.
You must be logged in to post a comment.