-Drugim krokiem w poznawaniu znaczenia wersetu jest uważne zwrócenie uwagi na kontekst (co jest przed nim, a co po nim). Wiele wersetów, gdyby stały same, mogłyby mieć kilka interpretacji, ale kiedy weźmiemy pod uwagę to, co jest przed i to, co jest po nich, wszystkie interpretacje oprócz jednej okażą się niemożliwe.
Na przykład, spójrzmy na Ewangelię Jana 14:18: Nie zostawię was sierotami, lecz przyjdę do was. Do czego odnosi się Jezus, kiedy mówi: przyjdę do was? Jeden z komentatorów mówi, że odnosi się do swojego ponownego pojawienia się uczniom po zmartwychwstaniu, aby ich pocieszyć. Inny komentator mówi, że Jezus odnosi się do Jego powtórnego przyjścia, jak to jest nazywane. Inny mówi, że odnosi się do Jego przyjścia poprzez działanie Ducha Świętego, aby uczynić się znanym swoim uczniom i uczynić swoje mieszkanie z nimi. Co On ma na myśli? Kiedy uczeni nie zgadzają się ze sobą, czy zwykły chrześcijanin może podjąć decyzję?
Bardzo często tak.
W tym przypadku z pewnością może.
Jeśli ktoś uważnie zwróci uwagę na to, o czym Jezus mówi w wersetach bezpośrednio poprzedzających (wersety 15-17) i w wersetach bezpośrednio następujących (wersety 19-26), nie będzie miał wątpliwości, do jakiego przyjścia Jezus odnosi się w tym fragmencie. Możesz się o tym przekonać, próbując samemu.
Bardzo duży procent trudnych pytań dotyczących interpretacji biblijnej może być rozwiązany dzięki tej bardzo prostej metodzie zauważania tego, co jest przed i tego, co jest po.
Wiele kazań, które słyszymy, staje się bardzo niedorzecznych, gdy zadamy sobie trud, aby zauważyć, w jakim otoczeniu znajduje się tekst kaznodziei i jak zupełnie obca jest myśl kazania w stosunku do myśli tekstu, gdy rozpatrujemy ją w świetle kontekstu.
–Trzecim krokiem w określeniu właściwego i dokładnego znaczenia wersetu jest zbadanie paralelnych fragmentów; to znaczy, że możemy spojrzeć na fragmenty, które traktują o tym samym temacie – fragmenty, na przykład, w innej księdza.
Czasem, mimo dokładnemu przestudiowaniu użytych słów i kontekstu, będziemy mieli wątpliwości, która z dwóch lub trzech możliwych interpretacji danego wersetu jest tą zamierzoną przez pisarza lub mówcę. W takim przypadku zawsze gdzieś indziej w Biblii znajduje się fragment, który rozstrzyga tę kwestię.
Po podjęciu tych kroków dobrze jest sięgnąć do komentarzy Biblijnych innych chrześcijan i zobaczyć, czy nasze wnioski zgadzają się z wnioskami innych.
Zanim przejdziemy do następnej rzeczy, jaką należy zrobić z wersetem po ustaleniu jego znaczenia, niech będzie powiedziane, że Bóg zamierzył przekazać jakąś konkretną prawdę w każdym wersecie Pisma Świętego i jakakolwiek interpretacja z dwóch do tuzina interpretacji danego wersetu nie jest tak dobra jak inna.
W przypadku każdego wersetu Pisma Świętego nie powinniśmy pytać, czego on może nauczać? ale czego miał nauczać! – i nie powinniśmy spoczywać w zadowoleniu, dopóki tego nie ustalimy.
Oczywiście przyznaje się, że dany werset może mieć znaczenie pierwotne i inne, bardziej odległe.
Na przykład, Biblijne proroctwo może mieć swoje pierwotne wypełnienie w jakiejś bliskiej osobie lub wydarzeniu, np. w Salomonie, a bardziej odległe i kompletne wypełnienie w Chrystusie.
Po ustaleniu znaczenia wersetu, następną rzeczą do zrobienia jest przeanalizowanie tego wersetu.
To jest najbardziej interesujące i korzystne pracy. A jak to zrobić:
Patrz wytrwale na werset i zadaj sobie pytanie: Czego ten werset uczy?
Następnie zacznij zapisywać: Ten werset uczy tego, potem tego, itd. Przy pierwszym spojrzeniu najprawdopodobniej dostrzeżesz tylko jedną lub dwie rzeczy, o których uczy ten werset, ale w miarę jak będziesz spoglądał na niego coraz częściej, nauki te zaczną się mnożyć, będziesz się zastanawiał, jak jeden werset mógł mnie nauczyć tak wiele, i będziesz miał coraz większe poczucie boskiego autorstwa Biblii.
Przytoczę tu pewną historię: do pewnego profesora przyszedł młody człowiek, aby studiować ichtiologię (przyp.red – dział zoologii zajmujący się rybami). Profesor dał mu rybę do badania i powiedział, żeby wrócił, gdy opanuje tę rybę i otrzyma kolejną lekcję. Po pewnym czasie młody człowiek wrócił i opowiedział profesorowi, co zaobserwował na temat ryby. Kiedy skończył, ku jego zaskoczeniu otrzymał ponownie tę samą rybę i profesor kazał mu ją dalej badać. Wrócił ponownie, zaobserwowawszy nowe fakty i jak przypuszczał zna już wszystkie fakty o rybie. Lecz profesor ponownie dał mu tę samą rybę do badania i tak dalej, lekcja po lekcji, aż uczeń nauczył się, aby być spostrzegawczy, nauczył się także jak dokładnie powinien pracować każdy badacz.
W taki sam sposób powinniśmy badać Biblię. Powinniśmy ciągle wracać do tego samego wersetu Biblii, aż do momentu, gdy zrozumiemy (na ile jest to dla nas możliwe), wszystko, co jest w tym wersecie. Wtedy istnieje prawdopodobieństwo, że kiedy wrócimy do tego samego wersetu kilka miesięcy później, znajdziemy coś, czego nie widzieliśmy wcześniej. Być może pomocna będzie ilustracja tej metody analizy.
Weźmy 1 Piotra 1:1-2. (Tutaj mamy przykład, w którym podział na wersety jest tak wyraźnie nielogiczny i absurdalny, że w naszej analizie nie możemy się nim kierować, ale musimy wziąć te dwa wersety razem. Tak będzie często).
„Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do wychodźców rozproszonych w Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii; Wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa. Łaska i pokój niech się wam pomnożą.” (I Piotra 1:1-2)
Wersety te uczą:
- Ten list jest autorstwa Piotra.
- Piotr, który napisał ten list był apostołem Jezusa Chrystusa.
- Piotr z radością myślał i mówił o sobie jako o kimś posłanym przez Jezusa Chrystusa.
Porównaj 2 List Piotra 1:1. (Uwaga – „apostoł” to po grecku „misjonarz”.) - Imię, Jezus Chrystus (użyte dwukrotnie w tych dwóch wersetach). Znaczenie:
a. Zbawiciel
b. Pomazaniec
c. Ten kto wypełnił mesjańskie zapowiedzi Starego Testamentu. „Chrystus” ma odniesienie zwłaszcza do ziemskiego panowania Chrystusa. - Ten list został napisany do wybranych, szczególnie do tych wybranych, którzy przebywają w rozproszeniu w Pontcie, dawnym polu pracy Pawła..
- Wierzący są:
a. powołani lub wybrani przez Boga.
b. przedwiedzeni (foreknow) przez Boga.
c. uświęceni przez Ducha.
d. pokropieni krwią Jezusa Chrystusa.
e. przebywający lub pielgrzymujący na ziemi.
f. poddani pomnożonej łaski.
g. posiadający pokój. - Wybranie.
a. Kim są wybrani? Wierzący. Porównaj werset 5.
b. Do czego są wybrani?
– posłuszeństwa
– pokropienia krwią Jezusa.
c. Według czego są oni wybrani? Według przed wiedzy Bożej. Porównaj Rzymian 8:29-30.
d. W czym są wybrani? Uświęcenia przez Ducha.
e. Test wyboru: Posłuszeństwo. Porównaj 2 Piotra 1:10.
f. Działanie trzech osób Trójcy Świętej w wyborze:
– Ojciec uprzedza.
– Jezus Chrystus oczyszcza z winy przez Jego krew.
– Duch Święty uświęca. - Bóg jest Ojcem wybranych.
- Człowieczeństwo Chrystusa: widziane we wzmiance o Jego krwi.
- 10.Rzeczywistość ciała Jezusa Chrystusa: widziana we wzmiance o Jego krwi.
- 11.To jest przez Jego krew, a nie przez Jego przykład, że Jezus Chrystus dostarcza od grzechu.
- 12.Pierwszym i wielkim życzeniem i modlitwą Piotra za tych, do których pisał, było to, że łaska i pokój mogą być pomnożone.
- 13.Nie wystarczy mieć łaskę i pokój. Trzeba mieć pomnożoną łaskę i pokój.
- 14.Posiadanie łaski i pokoju nie jest powodem, aby przestać się za nich modlić, ale raczej jest zachętą do modlitwy, aby mieli więcej łaski i pokoju.
- 15.Łaska poprzedza pokój. Porównaj wszystkie fragmenty, w których te słowa występują razem. To jest po prostu ilustracja tego, co oznacza analiza danego wersetu.
Cała księga powinna być przeglądana w ten sposób. Istnieją trzy zasady, które należy przestrzegać w tej pracy analitycznej.
1. Nie umieszczaj w swojej analizie niczego, co nie jest wyraźnie zawarte w wersecie. Jednym z największych błędów w badaniu Biblii jest wczytywanie w wersety tego, czego Bóg nigdy w nich nie umieścił. Niektórzy ludzie mają swoje ulubione doktryny i widzą je wszędzie, nawet tam, gdzie Bóg ich nie widzi. Bez względu na to, jak prawdziwa, cenna czy biblijna jest dana doktryna, nie wprowadzaj jej do swojej analizy tam, gdzie nie ma jej w danym wersecie.
2. Znajdź wszystko, co jest w wersecie. Zasada ta może być realizowana tylko w sposób względny. Wiele ci umknie, ponieważ wersety Biblii zawierają takie bogactwo, ale nie spoczywaj, dopóki nie będziesz kopał i kopał i kopał, i dojdziesz do pewności, że nie ma tu już nic więcej do znalezienia.
3. Podaj to, co znajdziesz tak dokładnie i precyzyjnie, jak to tylko możliwe. Nie zadowalaj się umieszczeniem w swojej analizie czegoś zbliżonego do tego, co jest w wersecie, ale podaj w swojej analizie dokładnie to, co jest w wersecie.
Szóstą pracą
w studiowaniu księgi jest uporządkowanie wyników uzyskanych przez analizę werset po wersecie. Dzięki analizie werset po wersecie odkryłeś i zanotowałeś wiele faktów. Praca teraz polega na tym, aby te fakty ułożyć w uporządkowany kształt.
Aby to zrobić, przejdź uważnie przez swoją analizę i zanotuj tematy poruszane w liście.
Zapisz te tematy tak szybko, jak tylko je zauważysz. Zrobiwszy pełną listę tematów poruszanych w księdze, zapisz je na osobnych kartkach lub arkuszach papieru. Następnie, przechodząc przez analizę ponownie, skopiuj każdy punkt w analizie na odpowiedniej kartce papieru. Na przykład, skopiuj każdy punkt dotyczący Boga Ojca na kartkę, która ma ten temat wymieniony na górze. Po tej ogólnej klasyfikacji powinien nastąpić bardziej dokładny i szczegółowy podział.
Załóżmy, że studiujemy 1 List Piotra. Po zakończeniu naszej analizy listu i po dokładnym przejrzeniu go, stwierdzimy, że w liście tym są wymienione przynajmniej następujące tematy:
- 1.Bóg
- 2.Jezus Chrystus
- 3.Duch Święty
- 4.Wierzący
- 5.Żony i mężowie
- 6.Słudzy
- 7.Nowe Narodzenie
- 8.Słowo Boże
- 9.Pismo Święte Stary Testament
- 10.Prorocy
- 11.Modlitwa
- 12.Aniołowie
- 13.Diabeł
- 14.Chrzest
- 15.Ewangelia
- 16.Zbawienie
- 17.Świat
- 18.Ewangelia Kaznodzieje i Nauczyciele
- 19.Niebo
- 20.Pokora
- 21.Miłość
Te tematy posłużą za ogólne rubryki, ale po tym, jak materiał znaleziony w analizie zostanie ułożony pod tymi rubrykami, w naturalny sposób podzieli się na liczne podrozdziały.
Na przykład, materiał pod tytułem „Bóg” może być podzielony na następujące poddziały:
- Jego imiona. (Materiał pod tą pozycją jest dość bogaty.)
- Jego atrybuty (To powinno być podzielone ponownie.):
- Jego Świętość
- Jego Moc
- Jego Wierność
- Jego Długotrwałe Cierpienie
- Jego Łaska.
W liście znajduje się dwadzieścia pięć lub więcej punktów na temat łaski Bożej.
-
- Jego miłosierdzie
- Jego bezstronność
- Jego surowość
- Boże sądy
- Boża wola
- Co jest do przyjęcia dla Boga
- Co jest należne Bogu
- Boże mieszkanie
- Boże panowanie
- 10.Boże dzieło.
- 11.Co Bóg czyni.
- 12.Sprawy Boże
- Potężna ręka Boża
- Dom Boży
- Ewangelia Boża
- Stado Boże
- Lud Boży
- Słudzy Boży
- Słowo Boże
- Wyrocznie Boże itd.
Przechodzimy teraz do siódmego i ostatniego dzieła. Jest to po prostu rozmyślanie, a więc przetrawienie otrzymanych wyników. Na początku mogłoby się wydawać, że gdy zakończyliśmy naszą klasyfikację wyników, to nasza praca jest skończona, ale tak nie jest.
Te wyniki są do wykorzystania.
Są one najpierw dla naszej osobistej przyjemności i użytku, a następnie mogą być rozdawane innym.
Nie ma chyba nic równie ważnego w studiowaniu Biblii jak modlitwa (Zobacz Jozuego 1:8 i Psalm 1:2-3). Weź swoje ułożone notatki i przejdź powoli nad nimi, rozważając je punkt po punkcie, aż te wspaniałe prawdy będą żyły przed tobą, zatopią się w twojej duszy, będą żyły w tobie i staną się częścią twojego życia. Rób to ciągle na nowo.
