Atrybuty Boga – Boży gniew

 Atrybuty Boga – Boży gniew. 

Boży gniew to zawsze konsekwencja Bożej świętości. Bóg jest czysty i nienawidzi grzechu, a kocha sprawiedliwość. Gdyby nie Boży gniew wiszący nad nami, nie widzielibyśmy pełni miłości Boga. Głoszenie dobrej nowiny wymaga głoszenia najpierw złej nowiny, właśnie o gniewie Boga.

Zobaczmy co o tym mówi werset z 25 rozdziału Księgi Liczb: „I Izrael przyłączył się do Baal-Peora, i PAN bardzo rozgniewał się na Izraela.” W Psalmie 5 czytamy: „Ty bowiem nie jesteś Bogiem, który miłuje nieprawość, zły z Tobą nie zamieszka. Głupcy nie ostoją się przed Twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość. Wytracisz tych, którzy mówią kłamstwa. PAN brzydzi się człowiekiem krwawym i podstępnym.” Następnie Psalm 7: „Bóg jest sędzią sprawiedliwym, Bóg codziennie gniewa się na bezbożnego.” 3 rozdział z Ewangelii Mateusza: „A gdy zobaczył wielu spośród faryzeuszy i saduceuszy przychodzących do chrztu, powiedział im: Plemię żmijowe, któż was ostrzegł, żebyście uciekali przed nadchodzącym gniewem?” Oczywiście te słowa wypowiedział Jan Chrzciciel : „któż was ostrzegł, żebyście uciekali przed nadchodzącym gniewem”. 21 rozdział z Ewangelii Łukasza: „Lecz biada brzemiennym i karmiącym w tych dniach! Będzie bowiem wielki ucisk w tej ziemi i gniew nad tym ludem.”. Oczywiście w tym fragmencie Pan Jezus Chrystus mówił o burzeniu Jerozolimy. Następnie Ewangelia Jana i werset z rodziału 3: „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, ale kto nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży zostaje na nim.” Przejdźmy teraz do 1 rozdziału z Listu do Rzymian: „Gniew Boży bowiem objawia się z nieba przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości.”, idąc dalej w 5 rozdziale Listu do Rzymian czytamy: „Lecz Bóg okazuje nam swoją miłość przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł. Tym bardziej więc teraz, będąc usprawiedliwieni jego krwią, będziemy przez niego ocaleni od gniewu.”, natomiast 12 rozdział z Listu do Rzymian zawiera również istotny werset: „Najmilsi, nie mścijcie się sami, ale pozostawcie miejsce gniewowi. Jest bowiem napisane: Zemsta do mnie należy, ja odpłacę – mówi Pan.”

W 5 rozdziale Listu do Efezjan czytamy: „Bo wiecie o tym, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec, to znaczy bałwochwalca, nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga. Niech was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo z powodu tych rzeczy przychodzi gniew Boga na synów nieposłuszeństwa.” Następnie w Liście do Kolosan, w 3 rozdziale czytamy: „Umartwiajcie więc wasze członki, które są na ziemi: nierząd, nieczystość, namiętność, złe żądze i chciwość, która jest bałwochwalstwem; Z powodu których przychodzi gniew Boży na synów nieposłuszeństwa.” Przejdźmy teraz do 1 rozdziału z 1 Listu do Tesaloniczan: „Od was bowiem słowo Pańskie rozbrzmiewało nie tylko w Macedonii i Achai, ale też wasza wiara w Boga rozkrzewiła się w każdym miejscu, tak że nie trzeba nam mówić czegokolwiek; Ponieważ oni sami opowiadają o nas, jakie było nasze przybycie do was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, aby służyć żywemu i prawdziwemu Bogu; I oczekiwać z niebios jego Syna, którego wskrzesił z martwych, Jezusa, który nas wyrwał od nadchodzącego gniewu.” idziemy dalej, do 5 rozdziału 1 Listu do Tesaloniczan, w którym czytamy „My zaś, którzy należymy do dnia, bądźmy trzeźwi, przywdziawszy pancerz wiary i miłości oraz hełm nadziei zbawienia. Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz abyśmy otrzymali zbawienie przez naszego Pana Jezusa Chrystusa;” List do Hebrajczyków, 5 wersetów z 3 rodziału: „Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dzisiaj, jeśli usłyszycie jego głos; Nie zatwardzajcie waszych serc jak podczas rozdrażnienia, w dniu próby na pustyni; Gdzie mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie i doświadczali, i oglądali moje dzieła przez czterdzieści lat. Dlatego się rozgniewałem na to pokolenie i powiedziałem: Oni zawsze błądzą sercem i nie poznali moich dróg; Toteż przysiągłem w moim gniewie, że nie wejdą do mojego odpoczynku.”

W 6 rozdziale Księgi Objawienia możemy przeczytać: „A królowie ziemscy i możnowładcy, i bogacze, i wodzowie, i mocarze, i każdy niewolnik, i każdy wolny ukryli się w jaskiniach i skałach górskich. I mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka;” i kolejny werset z 6 rozdziału Księgi Objawienia: „Bo nadszedł wielki dzień jego gniewu. I któż może się ostać?”, przenieśmy się teraz do 11 rozdziału Księgi Objawienia, w którym czytamy: „A dwudziestu czterech starszych, którzy siedzą przed Bogiem na swoich tronach, upadło na twarze i oddało Bogu pokłon; Mówiąc: Dziękujemy Tobie, Panie Boże Wszechmogący, który jesteś i który byłeś, i który masz przyjść, że wziąłeś swą potężną moc i objąłeś królestwo. I rozgniewały się narody, i nadszedł Twój gniew i czas osądzenia umarłych, i oddania zapłaty Twoim sługom prorokom i świętym oraz tym, którzy się boją Twego imienia, małym i wielkim, i zniszczenia tych, którzy niszczą ziemię.” Na zakończenie tego tekstu przeczytajmy 2 wersety z 14 rozdziału Księgi Objawienia: „A po nich przyszedł trzeci anioł i donośnym głosem mówił: Jeśli ktoś odda pokłon bestii i jej wizerunkowi i przyjmie znamię na czoło lub na rękę; Ten również będzie pił z wina zapalczywości Boga, nierozcieńczonego, nalanego do kielicha jego gniewu, i będzie męczony w ogniu i siarce przed świętymi aniołami i przed Barankiem.”